Το μετρό King County επέστρεψε με το δικό του επόμενη φάση της διαδικασίας αναδιάρθρωσης διαύλου Lynnwood Link. Η πρόταση επικεντρώνεται στην τροφοδοσία των αναβατών σε νέους σταθμούς που ανοίγουν ως μέρος της επέκτασης του ελαφρού σιδηροδρόμου και στην εδραίωση ορισμένων περιττών υπηρεσιών. Επανεισάγει επίσης εν μέρει ορισμένες προηγούμενες ιδέες για να προσφέρει καλύτερες συνδέσεις ανατολής-δύσης στις γειτονιές του Βόρειου Σιάτλ και της Shoreline, αλλά φαίνεται να υπολείπονται ως επί το πλείστον σε σχέση με τον τύπο των διαδρομών crosstown που ζητούσαν εδώ και καιρό οι αναβάτες.
Κάποια στιγμή, η πρόταση πάει λίγο στραβά. Αφαιρεί πολλές διαδρομές στο Βόρειο Σιάτλ από πιθανές αλλαγές, γεγονός που περιπλέκει τον τρόπο ανακατανομής των ωρών εξυπηρέτησης και των διαδρομών και αποκόπτει πολλές περιοχές από τυχόν τοπικές διαδρομές σε κοντινή απόσταση που εξυπηρετούνται ήδη από το Μετρό.
Σε λίγο déjà vu, οι αναβάτες transit μπορεί γρήγορα να συνειδητοποιήσουν πόσο πολύ αυτή η πρόταση απηχεί την αναδιάρθρωση των λεωφορείων λιτότητας της εποχής της πανδημίας που οριστικοποίησε και εφάρμοσε η Metro ως μέρος του ανοίγματος Northgate Link. Ας δούμε όμως τις πιο λεπτές λεπτομέρειες της πρότασης, τι αρέσει και τι δεν αρέσει σε αυτήν και πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί. Καθώς η αναδιάρθρωση των λεωφορείων δεν έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί μέχρι το 2024, όταν ανοίξει η Lynnwood Link, υπάρχει ακόμη χρόνος για να γίνει αυτό σωστά.
Καινοτόμες ιδέες
Ας ξεκινήσουμε πρώτα με μερικές από τις ενδιαφέρουσες ιδέες αυτής της πρότασης.
- Σίτιση αναβατών στους σταθμούς: Ένα smorgasbord δρομολογίων λεωφορείων θα σχεδιαστεί για να εξυπηρετεί άμεσα νέους σταθμούς ελαφρών τρένων που ανοίγουν βόρεια του Northgate, συμπεριλαμβανομένων: Route 65 to NE 130th Street Station. Διαδρομές 46, 72, 333 και 522 προς Shoreline South/148th Station. Διαδρομές 334, 336 και 348 προς Shoreline North/185th Station. και τις διαδρομές 333 και 334 προς το σταθμό Mountlake Terrace. Στο Northgate, οι νέες και προσαρμοσμένες διαδρομές 48, 61, 67, 322 και 348 θα εξυπηρετούν τον σταθμό επιπλέον της υπάρχουσας διαδρομής 40. Λάβετε υπόψη ότι η κοινοτική συγκοινωνία θα επεκτείνει χωριστά τη γραμμή Swift Blue στο σταθμό Shoreline North/185th Street.
- Συνδέσεις Ανατολής-Δύσης: Τροφοδοτώντας τους αναβάτες σε σταθμούς, η Metro είναι σε θέση να παρέχει μερικές νέες συνδέσεις ανατολής-δύσης. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη διαδρομή 61 μεταξύ Greenwood και Lake City μέσω Northgate, τη διαδρομή 65 μεταξύ Bitter Lake και Lake City μέσω σταθμού NE 130th Street και τις διαδρομές 333 και 334 μεταξύ Aurora Village και Kenmore μέσω του σταθμού Mountlake Terrace.
- Συχνότητα ακτογραμμής: Στο Shoreline, η Metro προτείνει να αυξήσει τη συχνότητα των τοπικών λεωφορείων με μια χούφτα διαδρομές, κάτι που θα μπορούσε να αλλάξει το παιχνίδι για την κοινότητα των προαστίων. Μόνο οι διαδρομές 5 και 65 και η γραμμή RapidRide E παρέχουν ημι-συχνές υπηρεσίες στην κοινότητα σήμερα. Σύμφωνα με την πρόταση, Διαδρομές 65, 72, 333και 348 θα παρείχε συχνότητα 15 λεπτών σε μεγάλο μέρος της ημέρας τις καθημερινές και τα Σαββατοκύριακα σε πολλές περισσότερες περιοχές της πόλης από ό,τι σήμερα. Η επέκταση του Swift Blue Line θα είναι επίσης μια ευπρόσδεκτη προσθήκη για τους αναβάτες της κοινότητας με γρήγορη σύνδεση από το Aurora Village στον σταθμό Shoreline North/185th Street.
- Κοπή εξπρές διαδρομές: Η Metro προτείνει να διατηρηθεί μόνο μία διαδρομή ταχείας κυκλοφορίας με λεωφορείο που ξεκινάει βόρεια από το κανάλι του πλοίου στο I-5 με τη διαδρομή 322, η οποία εκτείνεται από το Kenmore στο First Hill μέσω Northgate και Downtown Seattle. Αυτό σημαίνει ότι οι διαδρομές 301, 302, 303, 304 και 320 που εκτελούνται στο I-5 θα εξαφανιστούν. Η Metro προτείνει επίσης να κόψει το εξπρές τμήμα της διαδρομής 28(X) και να διαγράψει τη διαδρομή 64Χ, αλλά θα διατηρήσει τη διαδρομή express 16, η οποία ουσιαστικά είναι παράλληλη με τη διαδρομή 5 από τη NE 145th Street στο κέντρο του Σιάτλ.
Οδυνηρές ιδέες
Όταν πρόκειται για επίπονες ιδέες, αυτό συνοψίζεται στην περικοπή των τοπικών λεωφορείων. Η Metro λειτουργεί με πολύ λίγες ώρες εξυπηρέτησης και προτείνει την αναδιάταξη της υπηρεσίας σε περιοχές που ήδη λαμβάνουν συχνή υπηρεσία συγκοινωνίας. Αυτό σημαίνει ότι οι περιοχές στο Pinehurst, Bitter Lake, Maple Leaf, Green Lake, Tangletown και Wallingford θα μπορούσαν να δουν μια περικοπή στις τοπικές συγκοινωνίες για να εξισορροπηθούν τα βιβλία.
Η Metro προτείνει την πλήρη διαγραφή των Διαδρομών 20 και 73. Αυτό σημαίνει πλήρη εγκατάλειψη της υπηρεσίας στη λεωφόρο Latona NE και 15th Avenue NE μεταξύ NE 75th Street και Pinehurst Way NE. Επίσης ανησυχητικό, η Metro προτείνει την πλήρη διακοπή της υπηρεσίας λεωφορείων από τμήματα του Lake City Way NE — ενός φυσικού διαδρόμου διέλευσης — από το Roosevelt Way NE προς τη Ravenna Avenue NE και στη Meridian Avenue N από τη N 130th Street στη N 185th Street. Άλλες αξιοσημείωτες προτεινόμενες περικοπές υπηρεσιών περιλαμβάνουν τμήματα στην 5th Avenue NE μεταξύ NE Northgate Way και NE 125th Street, 3rd Avenue NW μεταξύ NW Richmond Beach Road και NW 200th Street και NW/N 200th Street μεταξύ 3rd Avenue NW και Aurora Avenue N.
Ορισμένες από τις διαδρομές στο μπλοκ κοπής είναι όντως αυτές με χαμηλότερη απόδοση στο δίκτυο, αλλά παρέχουν ουσιαστική κάλυψη και συνδέσεις σε περιοχές με πυκνότητες που υποστηρίζουν τη διέλευση. Και ενώ η Metro προτείνει κάποια νέα υπηρεσία σε δρόμους ανατολής-δυτικής που διασχίζουν τη Meridian Avenue N για να συνδεθούν με τους σταθμούς RapidRide E Line και Link, αυτό από μόνο του δεν αντισταθμίζει την άμεση πρόσβαση με λεωφορείο που έχουν σήμερα οι άνθρωποι και τις συνδέσεις που έχουν η Route 346 προσφορές. Τόσες πολλές από αυτές τις διαγραφές απλώς δεν αναπληρώνουν αυτό που αφαιρούν.
Η πρόταση αξίζει μερικούς επαίνους και πολλή κριτική
Έτσι, με τη σύνοψη της πρότασης, ας εξετάσουμε τι είναι καλό και τι κακό σε αυτήν.
Σε μια εποχή όπου το Link γίνεται κρίσιμος άξονας ταχείας διέλευσης βορρά-νότου και η ζήτηση των αναβατών εξαπλώνεται περισσότερο καθ‘ όλη τη διάρκεια της ημέρας, τροφοδοτώντας δρομολόγια λεωφορείων προς σταθμούς, μειώνοντας τις ώρες αιχμής λεωφορείων express και επανεπενδύοντας τις ελευθερωμένες ώρες εξυπηρέτησης για πιο συχνή τοπική εξυπηρέτηση είναι ακριβώς το είδος των πραγμάτων που πρέπει να κάνει η Metro σε κάθε ευκαιρία και η Metro θα πρέπει να επαινεθεί γι‘ αυτό.
Ωστόσο, είναι περίεργο το γεγονός ότι αυτή η αναδιάρθρωση χάνει την ευκαιρία να εξαλείψει τις διαδρομές ταχείας κυκλοφορίας 16 και 322 στις ώρες αιχμής στην περιοχή μελέτης και ειλικρινά άλλες στο Ballard. Αυτές οι ώρες υπηρεσίας θα μπορούσαν να ενισχύσουν το τοπικό δίκτυο με ουσιαστικό τρόπο, εξοικονομώντας κρίσιμη τοπική υπηρεσία που προτείνεται για διαγραφή. Είναι επίσης περίεργο το γεγονός ότι η Metro αποφάσισε να αποκλείσει έναν ολόκληρο αστερισμό τοπικών διαδρομών από πιθανές αλλαγές στο Βόρειο Σιάτλ, είτε στο View Ridge, στο Fremont, στο Sunset Hill ή στο Central Ballard.
Διατηρώντας την εστίαση της αναδιάρθρωσης των λεωφορείων ιδιαίτερα περιορισμένη στις διαδρομές λεωφορείων βορρά-νότου και τις συνδέσεις με νέους σταθμούς Lynnwood Link, η πρόταση χάνει ευκαιρίες για την ανάπτυξη πραγματικά ολοκληρωμένης και πρόσθετης υπηρεσίας λεωφορείων ανατολής-δύσης. Πάρτε, για παράδειγμα, τι κάνει η Metro με τον σταθμό Shoreline South/148th Street. Πολλαπλές διαδρομές συγκλίνουν στο σταθμό για να επιτρέψουν περισσότερο ή λιγότερο για σύντομες μεταφορές, ανάλογα με τον προορισμό. Οι διαδρομές 46/333 στη δυτική πλευρά και οι διαδρομές 72/522 θα μπορούσαν να μεταφέρουν τους αναβάτες μεταξύ τμημάτων της Shoreline και της Lake City μέσω του σταθμού, αλλά το να αναγκάσουν τους ανθρώπους να μετακινηθούν μεταξύ λεωφορείων στους σταθμούς Link για να συνεχίσουν το crosstown, πραγματικά δεν μειώνει.
Το καλύτερο παράδειγμα μιας διαδρομής crosstown που προτείνεται σε αυτήν την αναδιάρθρωση είναι η διαδρομή 65 που διασχίζει πλήρως ανατολή-δυτικά και καταφέρνει να εξυπηρετήσει έναν σταθμό. Το δεύτερο καλύτερο είναι το Route 61, αλλά το Metro καταφέρνει να χωρίσει το μωρό με μια κομμένη έκδοση σε σύγκριση με αυτή που εξετάζεται στην αναδιάρθρωση του Northgate Link. Είναι απλά δύσκολο να ενθουσιαστείς με αυτό που κάνει η Metro εδώ.
Σε μια άλλη αναδιάρθρωση, η Metro θα μπορούσε να δημιουργήσει αρκετές πλήρεις διαδρομές crosstown βόρεια της 85th Street, δύο έως τρεις κάπου μεταξύ 85th και 50th Streets και ακόμη και να επεκτείνει τη Route 542 μέχρι το Ballard μέσω του χαμηλότερου Wallingford και του Fremont.
Όσον αφορά την πρόταση αναθεώρησης του Route 522, αυτό θα φέρει τα λεωφορεία απευθείας στον νέο σταθμό ελαφρών τρένων στη NE 148th Street και I-5 στην Shoreline μέσω NE 145th Street. Υπάρχει πολύ καλό νόημα να το κάνεις αυτό, αλλά η γραμμή θα γίνει τελικά να μετατραπεί στη γραμμή Stride S3 με πολύ λιγότερες στάσεις. Ευτυχώς, η Metro φαίνεται να το βελτίωσε αυτό με την τοποθέτηση των Διαδρομών 72, 324 και 334 και παρέχοντας ολοήμερη υπηρεσία σε διαφορετικά επίπεδα συχνότητας.
Μια άλλη πηγή κριτικής με αυτήν την προτεινόμενη αναδιάρθρωση είναι ότι απλώς εξαλείφει πολλές κρίσιμες τοπικές υπηρεσίες. Το Seattle και το Shoreline αναπτύσσονται και δεν θα πρέπει να έχουν λιγότερη κάλυψη και άμεσες συνδέσεις από ό,τι έχει σήμερα, το ακριβώς αντίθετο θα πρέπει να συμβαίνει ενώ οι συχνότητες και το εύρος εξυπηρέτησης είναι ενισχυμένα. Η απώλεια υπηρεσιών είναι πραγματικά ανησυχητική και κάνει χειρότερη την πρόσβαση και την ελκυστικότητα του δικτύου συγκοινωνιών μας.
Αυτή η αναδιάρθρωση δεν θα πρέπει επίσης να εξεταστεί μόνο μέσα από το πώς είναι αναμφισβήτητα καλύτερη ή χειρότερη για μεμονωμένους αναβάτες. Έχει πραγματικές επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο θα παραδοθεί η ανάπτυξη στο μέλλον. Στο Σιάτλ, ο κώδικας χρήσης γης της πόλης προβλέπει μερικές και πλήρεις μειώσεις στις εντολές στάθμευσης αυτοκινήτων σε πολλές ζώνες όπου παρέχεται συχνή, ολοήμερη διέλευση εντός ενός τετάρτου μιλίου από μια στάση διέλευσης. Αυτό επηρεάζει την ποσότητα στάθμευσης αυτοκινήτων που πρέπει να παραδοθεί για νέα οικιστικά και μη έργα, ιδιαίτερα σε πολυοικογενειακές και εμπορικές ζώνες.
Επιπλέον, η απώλεια της τοπικής συγκοινωνίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των απαιτήσεων στάθμευσης αυτοκινήτων που θα πρέπει να αντέχουν τα έργα στο Βόρειο Σιάτλ. Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να μειώσει ή να γείρει τη ζυγαριά ενάντια στην ανάπτυξη και να αυξήσει το κόστος στέγασης. Μια άλλη συνέπεια της μεγαλύτερης στάθμευσης αυτοκινήτων ως μέρος της στέγασης είναι ότι οι άνθρωποι είναι πιθανό να έχουν περισσότερα αυτοκίνητα, γεγονός που μειώνει τη συχνότητα χρήσης της συγκοινωνίας, ειδικά όταν η τοπική συγκοινωνία αφαιρείται. Με άλλα λόγια, η συνέπεια της διακοπής της τοπικής υπηρεσίας λεωφορείων δημιουργεί έναν φαύλο, και όχι ενάρετο, κύκλο στη μελλοντική επιβατική κίνηση στο Βόρειο Σιάτλ. Αυτό είναι σίγουρα κάτι που η Metro πρέπει να διερευνήσει προσεκτικά στη διαδικασία αναδιάρθρωσης των λεωφορείων εδώ και σε μελλοντικές.
Συνοψίζοντας το
Ως θέμα πολιτικής, αυτού του είδους η αναδιάρθρωση των λεωφορείων θα πρέπει να αφορά όταν ανοίγουμε νέους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να χάνουν τα τοπικά λεωφορεία απλώς και μόνο για να έχουν μερικοί άνθρωποι καλύτερες συνδέσεις με το τραμ. Θα πρέπει να έχουν καλύτερες συνδέσεις με το τρένο και να έχουν εξαιρετική τοπική υπηρεσία λεωφορείων. Ίσως πρόκειται για μια αποτυχία της πολιτικής από το Συμβούλιο της Κομητείας του Βασιλιά που δεν επιβάλλει και δεν υπόσχεται αύξηση των ωρών υπηρεσίας για την επίτευξη και των δύο αυτών στόχων. Όποια κι αν είναι η περίπτωση, η Metro θα πρέπει να επιστρέψει στον πίνακα σχεδίων και ίσως ακόμη και να ζητήσει από τους αξιωματούχους να μαζέψουν χρήματα για να χρηματοδοτήσουν ένα δίκαιο σχέδιο που λειτουργεί για όλους. Αυτή η πρόταση απλώς χάνει το στίγμα και θα αφήσει μεγάλο μέρος του συστήματος λεωφορείων μας στην κομητεία North King ακόμα πιο μπερδεμένο από ό,τι ήταν στην αρχή.
Τώρα είναι η ώρα να εμπλακείτε. Έως τις 10 Μαρτίου το κοινό μπορεί να παρέχει σχόλια σχετικά με τις προτάσεις ηλεκτρονικά.
Ο Stephen είναι επαγγελματίας πολεοδόμος στο Puget Sound με πάθος για βιώσιμες, βιώσιμες και ποικιλόμορφες πόλεις. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το πώς οι πολιτικές, οι κανονισμοί και τα προγράμματα μπορούν να προωθήσουν θετικά αποτελέσματα για τις κοινότητες. Με θητείες σε μεγάλες πόλεις όπως το Bellingham και το Cork, ο Stephen ζει αυτή τη στιγμή στο Σιάτλ. Καλύπτει κυρίως θέματα χρήσης γης και μεταφορών και είναι στο The Urbanist από το 2014.
