Σχεδόν 1.400 παρευρισκόμενοι και αρκετές χιλιάδες διαδικτυακοί τηλεθεατές παρακολούθησαν την όλη μέρα Σχεδιάζοντας μια Πράσινη Νέα Συμφωνία συνέδριο που φιλοξενήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, το οποίο συγκέντρωσε για πρώτη φορά ειδικούς σε θέματα πολιτικής και ακτιβιστές που οδηγούν το Green New Deal (GND) με αρχιτέκτονες τοπίου, αρχιτέκτονες και σχεδιαστές.
«Είναι πραγματικά σημαντικό να σκεφτούμε τι θα σήμαινε να δημιουργήσουμε ένα GND», δήλωσε ο συμπαρουσιαστής της εκδήλωσης Billy Fleming, ASLA, Wilks Family Director του Κέντρο Ian L. McHarg. «Οι ειδικοί σε θέματα πολιτικής δεν είχαν κανέναν που θα μπορούσε να τους βοηθήσει να σκεφτούν πώς θα έμοιαζε και πώς θα λειτουργούσε». Ο Φλέμινγκ ήλπιζε ότι η εκδήλωση θα πυροδοτούσε μια συζήτηση μεταξύ ειδικών πολιτικής και σχεδιαστών σχετικά με το είδος της κατασκευαστικής εργασίας που θα μπορούσε να προκύψει και να επισπεύσει ένα GND και πώς αυτά τα έργα θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τόσο κλιματικά όσο και κοινωνικά ζητήματα.
Μερικές από τις πιο εμπνευσμένες ιδέες ήρθαν κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεδρίας της εκδήλωσης «Beyond Hagiography – Mining the New Deal Legacy». Ο Nick Pevzner, ASLA, ανώτερος λέκτορας αρχιτεκτονικής τοπίου στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, παρουσίασε κερδοσκοπικά και κατασκευασμένα έργα που θέτουν τις ενεργειακές υποδομές σε δημιουργική χρήση και χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με ευαίσθητους τρόπους (βλ. εικόνα στην κορυφή).
«Το GND συνεπάγεται ταχεία επέκταση των υποδομών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας», είπε ο Pevzner. Το πώς και πού μπορεί να βρίσκεται αυτή η υποδομή στο τοπίο, και ποια συν-οφέλη μπορεί να παρέχει, είναι ζητήματα που θα πρέπει να εξετάσουν οι αρχιτέκτονες τοπίου.
Όπως τόνισε ο Pevzner, ήδη ανακύπτουν συγκρούσεις μεταξύ των υποδομών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της υπάρχουσας χρήσης γης. Ο σχεδιασμός τοπίου και ο προσεκτικός σχεδιασμός μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτών των συγκρούσεων.
Αρχιτέκτονας τοπίου Kate Orff, ASLA, ιδρύτρια του ΣΤΥΛΟΣ, ο οποίος μίλησε κατά τη διάρκεια του πάνελ «Bold Visions for a GND» της εκδήλωσης, τόνισε την ικανότητα των εργαστηρίων σχεδιασμού να πυροδοτήσουν την πολιτική. Ζήτησε από τους παρευρισκόμενους να σκεφτούν φιλόδοξα έργα που θα ξεπερνούσαν τα όρια των δήμων και πολιτειών, έργα που θα ενέπνεαν «νέους, περιστασιακούς συνασπισμούς ατομικού συμφέροντος» και μια ισχυρότερη, πιο πράσινη ομοσπονδιακή εντολή.
Μεταξύ αυτών των ιδεών ήταν ένα Εθνικό Πάρκο του Ποταμού Μισισιπή, καθώς και μια παράκτια «ακτή» που χαρακτηρίζει «δίκαιη, διαχειριζόμενη υποχώρηση, επένδυση σε ζωντανές ακτές και αναχαίτιση της κατάρρευσης της παράκτιας βιοποικιλότητας».
«Πρέπει να οραματιστούμε και να δώσουμε μορφή σε αυτό το συναρπαστικό, νέο τοπίο με χαμηλές εκπομπές άνθρακα», είπε ο Orff. Είναι όμως απαραίτητο ένα GND για την υλοποίηση έργων τέτοιας εμβέλειας και φιλοδοξίας; Ναι, μου είπε ο Ορφ. «Αυτό το είδος αλλαγής απαιτεί ομοσπονδιακή, πολιτειακή και τοπική συνεργασία με τρόπους που είναι επί του παρόντος αόριστοι».
Ο Φλέμινγκ συμφώνησε, λέγοντας ότι «είναι αδύνατο να φανταστούμε έναν κόσμο στον οποίο είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή, η κλιματική δικαιοσύνη και η κοινωνική δικαιοσύνη στην κλίμακα στην οποία συμβαίνει χωρίς GND. Φτάσαμε στα όρια του τι μπορούμε να κάνουμε μέσω της ανάπτυξης του κόσμου ανά έργο, καθοδηγούμενη από ιδιωτικές εταιρείες».
Μία από τις ομιλήτριες της εκδήλωσης, η Leah Stokes, επίκουρη καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα, ανέπτυξε λεπτομερώς τις προκλήσεις της απελευθέρωσης του άνθρακα στον τομέα της ενέργειας των ΗΠΑ με ή χωρίς ένα νομοθετικό πακέτο τόσο μετασχηματιστικό όσο αυτό υπονοεί το GND.
«Ζούμε με δανεικό χρόνο» όσον αφορά τους ενεργειακούς μας πόρους, είπε ο Stokes. Οι δυνατότητες της υδροηλεκτρικής και πυρηνικής ενέργειας έχουν αξιοποιηθεί προς το παρόν. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια αντιπροσωπεύουν την καλύτερη ελπίδα μας για την αφαίρεση του άνθρακα από το ηλεκτρικό δίκτυο και το σύστημα μεταφορών. Για να γίνει αυτό, οι ΗΠΑ θα πρέπει να τριπλασιάσουν περίπου την τρέχουσα χωρητικότητά τους τα επόμενα 10-20 χρόνια, σύμφωνα με τον Stokes.
Με άλλα λόγια, «πρέπει να γίνουμε πολύ καλοί στο να κατασκευάζουμε πράγματα καλύτερα και γρήγορα», είπε ο Fleming. Πέρα από έργα που προωθούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή τους τρόπους μεταφοράς με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, οι αρχιτέκτονες τοπίου έχουν να παίξουν ρόλο στην οικολογική αποκατάσταση, την περιβαλλοντική δικαιοσύνη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ο Φλέμινγκ έδειξε το Πρωτοβουλία Διατήρησης Yellowstone προς Yukon και το Πάρκο Τοπίου Emscher στη Γερμανία ως έργα που έλαβαν κρίσιμα ζητήματα εκτός ενέργειας, όπως η βιοποικιλότητα και η προσαρμοστική επαναχρησιμοποίηση της βιομηχανικής γης.
Η αρχιτέκτονας Peggy Deamer, που εκπροσωπεί Το λόμπι της αρχιτεκτονικής, καθόρισε πολλές αρχές στις οποίες μπορούν να τηρήσουν οι σχεδιαστές, οι οποίες είναι σύμφωνες με τις αρχές του GND. «Έχουμε λόγο σε αυτό που χτίζουμε», είπε ο Deamer στο κοινό. «Πρέπει να χτίσουμε έργα που δεν είναι απλώς αντικείμενα καπιταλιστικής κατανάλωσης». Τόνισε επίσης ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη του έργου δεν είναι μόνο οι ιδιοκτήτες, οι προγραμματιστές ή οι χρήστες ενός έργου, αλλά η περιβαλλοντική και κοινωνική κοινότητα στην οποία βρίσκεται ένα έργο.
Αρκετοί άλλοι ομιλητές επανέλαβαν αυτό το συναίσθημα, συμπεριλαμβανομένων των Orff και Rhiana Gunn-Wright, διευθύντριας πολιτικής για Νέα συναίνεσηο οποίος συμβούλεψε τους σχεδιαστές στην αίθουσα να «γνωριστούν με ανθρώπους εκεί που βρίσκονται» προκειμένου να ακούσουν και να μοιραστούν πώς ο σχεδιασμός και ο σχεδιασμός μπορούν να ωφελήσουν τις κοινότητές τους.
Ο Fleming είπε ότι αναμένει η συζήτηση μεταξύ ειδικών σε θέματα πολιτικής όπως η Gunn-Wright και ειδικών σχεδιασμού να συνεχιστεί, με το McHarg Center να διευκολύνει τον διάλογο μεταξύ μεγαλύτερου αριθμού εταιρειών σχεδιασμού και εμπειρογνωμόνων πολιτικής GND.
Δείτε την ολοήμερη εκδήλωση:
